بیا یک بار خودمان را به جای تولید کنندگان ایرانی بگذاریم.
در شرایط آشوب زده‌ی اقتصاد کشور؛ تصمیم می‌گیری اشتغال آفرینی کنی. از گذرگاه پرپیچ و خم گرفتن مجوز و وام که بگذری، تازه سختی ها آغاز می‌شود. تازه دیو دو سر تحریم و قیمت سر به فلک کشیده مواد اولیه از راه می‌رسد. تو در مقابل همه‌ی این ناملایمات تنهایی. حمایت که نمی‌شوی هیچ؛ مشکلات و موانع و سنگ هایی که جلوی پایت می‌‌اندازند هر لحظه بیشتر از قبل می‌شود.
در میان تمام این مشکلات متعدد؛ قوانین ناعادلانه بانکی خود معضل دیگری است.
معضلی که شاید دشوارتر و پیچیده تر از بقیه موانع باشد و ضربه ی نهایی را به پیکر بی‌جان تولید و تولید کننده وارد می‌کند.
به خودت میآیی و میبینی که زیر بار اینهمه مشکلات، کمرت خم شده و توان مقابله کردن نداری و از سوی دیگر، کافیست چند قسط وامت عقب بیفتد تا بانک کارخانه را کاملا توقیف کند. حالا باید دنبال وکیل بانکی باشی و سرگردان دادگاه شوی تا شاید بتوانی اموال خودت را پس بگیری!
وضع تولید کننده در ایران، تا همین حد مظلومانه است!
