روزهایی بود که جنگ نظامی بر کشورمان، ایران حاکم شده بود. توپ و بمبهایی که از هر سو بر سر مردم و خانه ها آوار میشدند و خرابیهایشان همانند تیری بر سینه ی مردم فرو میرفت.
در میان این همه تکاپو، کم نبودند رزمندگانی که با جانفدایی جلوی خرابی های بیشتر و شکست در این جنگ لعنتی را می‌گرفتند.
جنگ با تمام سختی ها و خاطراتی به طعم زهر و خون شهیدان، پایان یافت و البته که تاریخ و مردم ایران هیچگاه ایستادگی و خون پاک شهیدان را فراموش نخواهد کرد.
اما حال، هنگامه ی جنگ اقتصادی است. جنگی که توپ و تانکش، تحریم و موانع تولید است و کشته هایش بیکاری و تورم!
در این بین، تولید کنندگان را می‌توان رزمندگان این نبرد سخت و نابرابر نامید. رزمندگانی که تحریم و تورم از یک سو و قیمت بالای مواد اولیه از سوی دیگر به آنها فشار میآورد. اما آنها در کمال شجاعت و پایداری، ایستادگی می‌کنند و تسلیم نمی‌شوند.
در بین تمام این سختی ها، قوانین ناعادلانه بانک ها نیز مانع بزرگی برای تولید کنندگان است و چه کارخانه ها و تولیدی هایی که به خاطر این قوانین تعطیل شدند!
البته اینطور مشکلات را می‌توان با وکلای بانکی حل کرد. اما باز هم هزینه و وقت و زمانی که مصرف می‌شود غیر قابل جبران است.
به امید روزی که از جنگ اقتصادی هم همانند جنگ نظامی، سر بلند بیرون بیاییم.
